Ks. Dariusz Wilk – michalita, dyrektor Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego i Katolickiego Gimnazjum Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła im. ks. Bronisława Markiewicza w Krośnie; pasjonat bycia z młodzieżą, rozmiłowany w dobrej książce, teatrze, muzyce, turystyce, fotografii i sporcie.

Czy zdaniem księdza, Święta Bożego Narodzenia nie straciły już w dzisiejszych czasach swojego znaczenia? Ze wszystkich chrześcijańskich świąt, to właśnie Boże Narodzenie poddane jest najsilniejszej komercjalizacji.

Ksiądz Dariusz Wilk - Boże Narodzenie to jest święto chrześcijańskie, od tego trzeba zacząć. Dziś ludzie często większą uwagę przywiązują do choinki, do baniek czy tego, jakie są prezenty, albo co będzie w telewizji. Nie możemy zatracić tego, że są to Święta Bożego Narodzenia, tego nie zastąpi „święto zimowe” ani „przerwa zimowa”. W przezywaniu Świąt Bożego Narodzenia bardzo ważne są: płaszczyzna wiary i przestrzeń rodziny. Nie powinniśmy tego zatracić, wielu ludzi zazdrości nam tego, jak w Polsce przeżywane jest Boże Narodzenie.

Czy dawniej Święta były bardziej rodzinne?

Ja bardzo wspominam z czasów mojego dzieciństwa obyczaj wypatrywania „pierwszej gwiazdki”. To nie był tylko nasz zwyczaj rodzinny, tak było, że najmłodsze dziecko w rodzinie wypatrywało tej pierwszej gwiazdki, żeby można było rozpocząć Wigilię. Wtedy można było zasiąść przy stole. Jedno miejsce zawsze pozostawało wolne. Wspólnie łamaliśmy się opłatkiem, składaliśmy sobie życzenia, poznawaliśmy się od strony wrażliwości. Prezenty, jeżeli w ogóle były, stawały się sprawą drugorzędną. Najważniejsze było wspólne przeżywanie Świąt, dzielenie się miłością rodzinną.

Ksiądz Dariusz Wilk

W wielu rodzinach nadal jeszcze praktykuje się większość z tych zwyczajów, jak ksiądz to odbiera w kontakcie z młodymi ludźmi?

Tak, w wielu rodzinach kultywuje się tradycję. Często słyszę od młodzieży, że „Wigilia będzie u babci” – a na wigilii u babci, zwyczaje muszą zostać zachowane, musi być 12 potraw, opłatek. W Polsce te Święta obchodzimy zimą, jest śnieg, mróz, to sprzyja temu, że chce się przebywać w domu, kojarzy się Święta z ciepłą atmosferą.

Kiedy jednak wiemy, że Jezus Chrystus raczej nie urodził się w zimie, a w Betlejem nie było śniegu.

Święta Bożego Narodzenia obchodzimy na pamiątkę tamtych wydarzeń. Wiemy, że chrześcijaństwo wchodziło na miejsce pogaństwa, przejmując też pogańskie święta, nadając im nowe znaczenie, ale bez zmieniania terminów. Dawne zwyczaje zostały „ochrzczone”. Nie bójmy się naszej tradycji i zwyczajów, jeżeli liczyć się będą tylko moda i błyskotki, to Święta będą płytkie.

Powiedział ksiądz o płaszczyźnie wiary, z którą nierozerwalnie wiążą się Święta, tymczasem dla młodego człowieka wiara nie jest dziś modna.

Ja myślę, że młody człowiek jest dziś często zagubiony. Nie potrafi jeszcze podjąć decyzji rozważając wszystkie możliwości, często opiera się na emocjach, decyduje pod wpływem chwili, impulsu. Idzie za tym, co akurat jest modne, bardziej wylansowane, za tym co daje złudne poczucie szczęścia.
Wiara zakłada pewne autorytety, jest to wiedza z zewnątrz, ktoś tę wiedze przedstawia jako prawdę. Młody człowiek przechodzi kryzys wiary, ale związane jest to z kryzysem autorytetów, w tym czasie zwykle nie uznaje on żadnych autorytetów. To, co jest narzucane siłą, zawsze powoduje bunt. Dlatego z młodymi ludźmi trzeba po prostu przebywać, poważnie traktować ich problemy, nie można im wszystkiego narzucać.

Równocześnie współczesny człowiek, także ten młody, w gimnazjum czy szkole średniej, jest dziś pod ogromną presją. To jest piętno sukcesu: „musisz odnieść sukces”. Oczywiście są ludzie posiadający wyjątkowe uzdolnienia, poparte ogromną pracą, ale są też tacy, którzy muszą dokonać ogromnego wysiłku by w szkole dostać trójkę. Często z dwójki na trójkę trudniej jest przejść niż z piątki na szóstkę. Ta trójka będzie wtedy nawet bardziej cieszyć, ale taki sukces nie jest szeroko zauważany i nagradzany. Przyjemnie jest być nauczycielem pracującym z bardzo uzdolnioną młodzieżą, są nagrody, wyróżnienia, stypendia, a co mają powiedzieć rodzice czy opiekunowie niepełnosprawnych dzieci, które przez rok uczą się zawiązywania bucików? Oni wykonują niezwykle trudną i potrzebna pracę, ale ich sukcesy nie są tak dostrzegane i oklaskiwane.

Młodzi ludzie doświadczają też nierównego startu, jak rodzice są na stanowisku, mają pieniądze, to dziecko ma już drogę przetartą, pozostali są w gorszej sytuacji. W tym pędzie do sukcesu zaczynamy tracić to, co najcenniejsze, fundament rodziny, miłość i rodzinne ciepło. Młodzi ludzie zaczynają się odcinać od rzeczywistości, możemy zauważyć, że taki człowiek cały dzień np. nosi słuchawki na uszach, nawet zasypia ze słuchawkami. Nie potrafi przebywać nie tylko z innymi ludźmi, ale i sam ze sobą, cały czas jest bombardowany informacjami, muzyką. W końcu dochodzi też do samookaleczeń, a gdy zapytamy, „dlaczego?” słyszymy: „proszę księdza, bo ból fizyczny mniej boli od psychicznego”.

Nawet ze Świąt Bożego Narodzenia ta płaszczyzna wiary jest dziś usuwana. Mówi się o „świętach zimowych”, o czym ksiądz wspomniał, w TV modne i komercyjnie wykorzystywane teraz jest pojęcie „świątecznej magii”.

„Magię Świąt” możemy przecież „ochrzcić”. Ta „Magia Świąt” to wielkie dobro, które w tym czasie ma dla nas Bóg. To nie jest tak, że ludzie i relacje zostaną uzdrowieni jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki. To jest czas, w którym powinniśmy otworzyć serca na to dobro. Każdy człowiek jest dobry, bo jest odbiciem dobroci Boga, to jest prawda, której wielu ludzi nie chce pojąć. Jestem przekonany, że zło w człowieku jest tylko brakiem miłości. Nawet ten młody człowiek, który robi cosśzłego, to mogą być nawet dewastacje, pobicia, inne poważne, złe rzeczy, robi je z braku miłości, braku fundamentu, braku uwagi rodziców. Dziś często młody człowiek jest świadkiem rozwodu rodziców, jeżeli zapytamy dziecko, to przecież ono nigdy nie chce, żeby rodzice się rozeszli, a tymczasem dziecko staje się nieraz  „kartą przetargową” w gierkach dorosłych. Myślę, że każdy człowiek ma przepisane szczęście i tylko trzeba to szczęście odnaleźć. Otwórzmy się na to korzystając z „Magii Świąt”.

Mówił ksiądz o przebywaniu z młodymi ludźmi, poważnym traktowaniu ich problemów, jak to powinno wyglądać w praktyce?

Trzeba poważnie traktować każdy problem dziecka, już 3-4 latka. Jak się koło urwało w ulubionym autku, albo jak najukochańszemu misiowi wypadło oczko, to jest to największa i najpoważniejsza tragedia dla takiego dziecka. Ono nie ma innych zmartwień, nie musi płacić rachunków, ani spłacać kredytu. To autko, ten miś to jest jego problem. Jeżeli zostanie poważnie potraktowane, to jako 15-latek i jako 30-latek, też przyjdzie do rodziców i porozmawia. Jeżeli jednak ten 3-latek zostanie zlekceważony, to już jako 15-latek nie wróci. Będzie niestety szukał odpowiedzi gdzie indziej. Taką relację będzie trudno odbudować. Co z tego, że nawet są pieniądze, wyjazdy zagraniczne, wszelkie kursy, prawo jazdy od 16 lat? Jeżeli brakuje obecności, miłości rodzica, fundamentu rodziny dającego oparcie i poczucie bezpieczeństwa, tego nic nie zastąpi.

W młodych ludziach jest bardzo wiele dobra, widać to w ich zaangażowaniu w akcje charytatywne, w pomoc w hospicjum. Młodzież potrafi dzielić się miłością, wyrasta z egoistycznych postaw.

Czego dziś możemy życzyć naszym czytelnikom?

Pełnych zachwytu dobrocią Boga i serdecznością ludzi Świąt Narodzenia Chrystusa. Boża Dziecina niech daje najszczerszą radość, najgłębszy pokój i najprawdziwsze szczęście. Niech przyniesie ukojenie rozdygotanego serca i odpowiedź na pytania poszukującego umysłu. Niech wszystkie zamiary na Nowy – 2012 – Rok weźmie w swoje dłonie i błogosławi.

Z księdzem Dariuszem rozmawiał Piotr Dymiński
Fot: Archiwum ks. Dariusza Wilka, stock, KrosnoCity.pl