Ona z Wenus. On z Marsa. Na szczęście Ziemia jest dla nich obojga… A tutaj w relacjach bywa różnie. O związku partnerskim między kobietą a mężczyzną, opartym na miłości, wszyscy dobrze wiemy. Tutaj przeciwieństwa się przyciągają, a nawet są niezwykle istotne, by nie popaść w rutynę. Natomiast jak to postrzegamy w przyjaźni?
Uczucie to znacznie różni się od miłości, a jednocześnie jest jej tak bliskie. W tym momencie nasuwa nam się pytanie: czy istnieje prawdziwa, szczera przyjaźń między ludźmi różnej płci?
Zdania na ten temat są zdecydowanie podzielone. Jedni są przekonani, że taka przyjaźń jest możliwa. Z kolei inni stanowczo upierają się, że jest to po prostu niemożliwe. Czy uda się doszukać wspólnej odpowiedzi? Raczej nie, ale z pewnością warto się nad tym zastanowić.
Na początku spróbujmy zadać sobie pytanie czym dla każdego z nas tak naprawdę jest przyjaźń. Moim zdaniem, bo dla każdego to uczucie będzie czymś bardzo indywidualnym, przyjaźń jest więzią budowaną między ludźmi przez lata. Opiera się na zaufaniu, szczerości, akceptacji, a przede wszystkim na wzajemnym zrozumieniu. W miłości daje się zauważyć podobne potrzeby, tyle że oprócz tego konieczna jest fascynacja i pożądanie.
Znany amerykański prezenter telewizyjny Steve Jones w wywiadzie dla pewniej gazety wypowiada się na ten temat, opierając swoją wypowiedź na osobistych doświadczeniach. Twierdzi, że nawet pomimo starań, mężczyzna nie jest w stanie zaprzyjaźnić się z kobietą tak, by jednocześnie któraś ze stron nie zaangażowała się w ten związek poważniej. Uważa, że mężczyzna zawsze będzie myślał o kobiecie jako o „obiekcie seksualnym”, choć swych myśli nie musi wcale ujawniać.
Jest to doskonały przykład na poparcie teorii Freuda, który opracował tezę, mówiącą o tym, że mechanizmami kierującymi ludzkimi działaniami są pierwotne popędy, a w tym popęd seksualny. Ponadto uważa, że człowiek rodzi się już z popędami i pragnieniami, a w miarę dorastania uczy się je hamować. Czy przyjaźń można więc nazwać prawdziwą, jeśli jedna z osób ukrywa swoje głębsze uczucia? Być może nigdy ich nie wyjawi, a nawet sama przed sobą będzie to skrzętnie ukrywać.
Takie twierdzenie dyskwalifikuje możliwość przyjaźni pomiędzy różnymi płciami. Jednakże patrząc na chodzące przykłady zaprzeczające owej teorii, a takie niewątpliwie są, zastanawiamy się co jest w nich takiego niezwykłego. W jaki sposób zdołali zaprzeczyć wszelkim prawom?
Jedno jest pewne. Takiej przyjaźni nie można szukać na siłę.
Jeżeli wynika ona z naszych wewnętrznych potrzeb, nie ma szans na przetrwanie. W dziedzinie emocji wszystko może się zdarzyć. Gdy szukamy w przyjacielu czegoś, czego nie możemy dostać w miłości, taki układ szybko jest w stanie przerodzić się w chęć bycia jak najbliżej tej osoby, a to z pewnością nie wniesie w nasz związek uczuciowy nic pozytywnego.
Ważne jest, by nauczyć się rozgraniczać dwa podstawowe pojęcia jakimi są przyjaźń i miłość. By nie dopuścić do samooszukiwania siebie, że gorące uczucie jakim darzę drugą osobę jest jedynie efektem mojej przyjaźni. A co ty myślisz o przyjaźni między kobietą a mężczyzną? Czy możesz w oparciu o własne doświadczenia, bądź przekonania, opowiedzieć się za którąś ze stron?
Zdania na ten temat są zdecydowanie podzielone. Jedni są przekonani, że taka przyjaźń jest możliwa. Z kolei inni stanowczo upierają się, że jest to po prostu niemożliwe. Czy uda się doszukać wspólnej odpowiedzi? Raczej nie, ale z pewnością warto się nad tym zastanowić.
Na początku spróbujmy zadać sobie pytanie czym dla każdego z nas tak naprawdę jest przyjaźń. Moim zdaniem, bo dla każdego to uczucie będzie czymś bardzo indywidualnym, przyjaźń jest więzią budowaną między ludźmi przez lata. Opiera się na zaufaniu, szczerości, akceptacji, a przede wszystkim na wzajemnym zrozumieniu. W miłości daje się zauważyć podobne potrzeby, tyle że oprócz tego konieczna jest fascynacja i pożądanie.
Znany amerykański prezenter telewizyjny Steve Jones w wywiadzie dla pewniej gazety wypowiada się na ten temat, opierając swoją wypowiedź na osobistych doświadczeniach. Twierdzi, że nawet pomimo starań, mężczyzna nie jest w stanie zaprzyjaźnić się z kobietą tak, by jednocześnie któraś ze stron nie zaangażowała się w ten związek poważniej. Uważa, że mężczyzna zawsze będzie myślał o kobiecie jako o „obiekcie seksualnym”, choć swych myśli nie musi wcale ujawniać.
{Mosmodule module=Banner Bilbord}
Jest to doskonały przykład na poparcie teorii Freuda, który opracował tezę, mówiącą o tym, że mechanizmami kierującymi ludzkimi działaniami są pierwotne popędy, a w tym popęd seksualny. Ponadto uważa, że człowiek rodzi się już z popędami i pragnieniami, a w miarę dorastania uczy się je hamować. Czy przyjaźń można więc nazwać prawdziwą, jeśli jedna z osób ukrywa swoje głębsze uczucia? Być może nigdy ich nie wyjawi, a nawet sama przed sobą będzie to skrzętnie ukrywać.
Takie twierdzenie dyskwalifikuje możliwość przyjaźni pomiędzy różnymi płciami. Jednakże patrząc na chodzące przykłady zaprzeczające owej teorii, a takie niewątpliwie są, zastanawiamy się co jest w nich takiego niezwykłego. W jaki sposób zdołali zaprzeczyć wszelkim prawom?
Jedno jest pewne. Takiej przyjaźni nie można szukać na siłę.
Jeżeli wynika ona z naszych wewnętrznych potrzeb, nie ma szans na przetrwanie. W dziedzinie emocji wszystko może się zdarzyć. Gdy szukamy w przyjacielu czegoś, czego nie możemy dostać w miłości, taki układ szybko jest w stanie przerodzić się w chęć bycia jak najbliżej tej osoby, a to z pewnością nie wniesie w nasz związek uczuciowy nic pozytywnego.
Ważne jest, by nauczyć się rozgraniczać dwa podstawowe pojęcia jakimi są przyjaźń i miłość. By nie dopuścić do samooszukiwania siebie, że gorące uczucie jakim darzę drugą osobę jest jedynie efektem mojej przyjaźni. A co ty myślisz o przyjaźni między kobietą a mężczyzną? Czy możesz w oparciu o własne doświadczenia, bądź przekonania, opowiedzieć się za którąś ze stron?
Klaudia Zachuta
