Panleukopenia to zakaźna, wirusowa choroba wszystkich zwierząt kotowatych.
Przebiega z objawami zapalenia układu pokarmowego, którym towarzyszy leukopenia (obniżenie liczby leukocytów we krwi). - Wirus jest bardzo blisko spokrewniony z wirusem psiej parwowirozy, dlatego zwierzęta te mogą zarażać się nawzajem - informują krośnieńscy inspektorzy Animals.
W krośnieńskiej kociarni epidemia panleukopenii zapanowała w okresie letnim zeszłego roku. Wirus zabił 22 koty. - Ponad miesiąc walczyliśmy wszystkimi siłami o życie każdego z nich. Mimo intensywnego leczenia, koty umierały nam na rękach - tłumaczą inspektorzy z krośnieńskiego OTOZ Animals.
Całkowity koszt leczenia wyniósł 18 496 zł. Epidemię przeżyło 15 kotów.
Jak dochodzi do zakażenia?
Wirus jest bardzo odporny. Wydalany jest ze śliną, wymiocinami oraz kałem nawet do 6 tygodni po zarażeniu. W środowisku zewnętrznym i warunkach domowych może przetrwać ponad rok.
- Ważne jest, aby każde nowe zwierzę przyjmowane do domu, w którym stwierdzono panleukopenię było zaszczepione, ponieważ w tym czasie istnieje duże ryzyko zarażenia wirusem, który nie ginie podczas zwykłej dezynfekcji. Do pozbycia się go stosujemy tylko środki zawierające chlor (Domestos, Virkon) i lampę UV. Nawet mroźna zima nie jest w stanie go zabić - mówią Animalsi.
Wystarczy nawet krótkotrwały kontakt ze zwierzęciem, które jest nosicielem wirusa. Podobna sytuacja dotyczy osób mających styczność z chorym kotem, wirus przenoszony jest przez odzież. Panleukopenię przenoszą także owady (pchły, wszy). Wtedy do zakażenia dochodzi najczęściej drogą pokarmową.
Na zakażenie szczególnie narożne są kocięta pomiędzy 6 tygodniem, a 4 miesiącem życia. Ich zwiększona zachorowalność wynika ze względu na obniżony poziom przeciwciał matczynych. U młodych zwierząt może wystąpić nadostry przebieg choroby. Śmierć następuje nagle, bez pojawienia się objawów. Starsze zwierzęta chorują dłużej, ale śmiertelność wśród nich również jest bardzo wysoka, jeśli nie były wcześniej zaszczepione.
Objawy
Wirus na początku osłabia układ odpornościowy, następnie atakuje komórki układu pokarmowego, jelita cienkiego, tkanki limfatycznej oraz szpiku kostnego. Atakuje również układ nerwowy.
Właściciel kota powinien zwrócić uwagę na niepokojące zjawiska takie jak: ogólne osłabienie, ospałość, brak apetytu i pragnienia, odwodnienie, wysoka gorączka, która po kilku dniach spada do bardzo niskich wartości. Bardzo charakterystyczne pieniste wymioty o żółtej barwie i biegunka, nierzadko krwista, pojawią się w ostatnim stadium choroby.
W przypadku ich wystąpienia, pilnie należy skontaktować się z lekarzem weterynarii oraz zrobić badania ze wskazaniem na wystąpienie wirusa panleukopenii.
- Najprostszym i 100% badaniem jest wykonanie testu ELISA, którego pozytywny wynik natychmiast określa z czym mamy do czynienia. Często zdarzają się też błędne diagnozy, ponieważ objawy mogą sugerować zatrucie pokarmowe, koci katar, pasożyty itp. Dlatego ważne jest zdiagnozowanie jej za pomocą dostępnego testu - tłumacza inspektorzy.
Leczenie
Leczenie jest zależne od wieku i stopnia zaawansowania choroby. O jego charakterze decyduje lekarz. W większości przypadków zwierzę musi być nawadniane i dożywiane dożylnie. Stosowane są antybiotyki i leki podnoszące odporność organizmu. W przypadku zakażonych, nieszczepionych kotów zastosowane leczenie nie przynosi rezultatów. Śmiertelność takich zwierząt wynosi nawet do 90%.
Kocięta, które przeszły panleukopenię są odporne na ponowne zakażenie nawet do końca swojego życia.
Jak zapobiegać?
Tylko szczepienie skutecznie zapobiega zarażeniu tą ciężką, śmiertelną chorobą. W gabinetach dostępne są szczepionki trzyskładnikowe, przeznaczone do uodpornienia kotów przeciw zakaźnemu zapaleniu nosa i tchawicy, kaliciwirozie i panleukopenii.
- Wszystkie te choroby są dla naszych pupili bardzo niebezpieczne, a koszt ich leczenia nieporównywalny z kosztami szczepienia, które wynosi ok. 30 - 40 złotych, nie mówiąc już o stracie ulubionego zwierzątka - dodają pracownicy OTOZ Animals Krosno.
mg
