Spotkanie poświęcone było przede wszystkim dziejom i kulturze Uzbekistanu. Pani Dorota Mróz, przy użyciu slajdów, przywołała swoje wspomnienia z pobytu w królestwie bawełny. Przybliżyła nam obyczaje, życie codzienne Uzbeków, a także zabytki architektury.

Rozmowy o jednym ze środkowoazjatyckich krajów rozpoczęły się od informacji ogólnych. Klubowicze mieli okazję obejrzeć fotografie uwidaczniające przedgórza i łańcuchy górskie Zachodniego Tien-szanu, Gór Hisarskich i Ałajskich z licznymi kotlinami Fergańską, Taszkencką czy Samarkandzką. Członkowie klubu obserwowali na zdjęciach upalny klimat Uzbekistanu, sprzyjający uprawie bawełny. Mieli okazję zobaczyć dziesiątki kanałów oraz sztucznych zbiorników służących do nawadniania ziemi. Podziwiali krajobraz pustyń, na których pasą się owce karakułowe, wytrzymałe na brak wody.

Jedwabnym szlakiem „zawędrowaliśmy” do stolicy Uzbekistanu, jaką jest Taszkent. Poznaliśmy historię tego miasta, wielokrotnie palonego przez wrogów i odbudowywanego. Zwiedzanie Taszkentu turyści rozpoczynają zazwyczaj od placu Lenina, tak też rozpoczęto pokaz slajdów. Klubowicze mieli okazję zobaczyć gmach Muzeum Lenina, następnie jeden z najstarszych teatrów w Uzbekistanie – Akademicki Teatr Dramatyczny im. Chamzy, Pałac Sztuk, Muzeum Historii Narodów Uzbekistanu, a także najwspanialszy zabytek Taszkentu – medresę Kukeldasz z XVI w.

Kolejnym poznanym miastem była Samarkanda. Przy okazji tego miasta poznaliśmy historię zespołu mauzoleów Szach-i-Zinda. Uczestnicy spotkania zwrócili uwagę na ściany wykładane różnobarwną majoliką, pokryte wyrafinowanymi ornamentami geometrycznymi i roślinnymi. Dowiedzieliśmy się o istnieniu słynnych placków samarkandzkich – osiokach, godnych skosztowania. W dalszej części spotkania fotografie przedstawiły kompleks meczetów, zespół trzech wspaniałych medres, a także jeden z najwspanialszych zabytków Samarkandy – mauzoleum Gur-i-Emir oraz Muzeum Historii Kultury i Sztuki. Wszystko opatrzone szczegółowym komentarzem dostarczyło istotnych informacji o tym mieście.

Trzecim poznanym zakątkiem Uzbekistanu była Buchara, miasto chorób azjatyckich, wylęgarnia komarów malarycznych, epidemii w dawnych czasach. Piękne miasto, jakim jest Buchara zachwyca ogromem meczetów, mauzoleów i medres. Podczas spotkania śledziliśmy zmiany, jakie zaszły w mieście, porównując widoki sprzed kilkudziesięciu lat z nieco nowszymi fotografiami.

Ostatnim, omawianym miastem była Chiwa. „Wędrówkę” po tym mieście rozpoczęliśmy od Kunja-arku, starej twierdzy, gdzie zachowały się resztki starożytnego zamku. Dziś widnieje tutaj letni i zimowy meczet, mennica i wielki harem. Na uwagę zasługuje także niedokończony minaret Kalta minor, pokryty błękitno-zieloną glazurą.

Uczestników spotkania zachwyciły eksponaty sztuki uzbeckiej – wyroby jubilerskie, ceramika, dywany, materiały. Szafirowe i turkusowe kwiaty na wazach, misach i dzbanach także przykuwały uwagę. Zachwycaliśmy się urokiem bazaru wschodniego, ze stosem żółtych melonów, z zielenią arbuzów, bielą czosnku, ze starcami w turbanach i kolorowych chustach.

Spotkanie przybliżyło zakątki Uzbekistanu, pokazując meczety, kopulaste grobowce, gliniane domy, pomniki historyczne, jednak, aby poznać i zrozumieć jego niepowtarzalną atmosferę i niespotykaną gościnność, należy samemu je zobaczyć.

Monika Król
Foto: KBP