Pisarka odpowiadała na pytania i komentarze prowadzącej spotykanie dr Zofii Barteckiej, do dyskusji włączyła się również młodzież – głównie z I LO im. Kopernika w Krośnie. – Ci młodzi ludzie słuchali, i to jest ważne i piękne – skomentowała później pisarka, wyrażając satysfakcję z obecności w Krośnieńskiej Bibliotece.

Magdalena Tulli przeczytała jedno ze swych nowych opowiadań. Czytelnicy znają jej dzieła jako powieści raczej afabularne, w przypadku jednak prezentowanego utworu ukazała swój talent narracyjny z oszczędną, bardzo wyrazistą fabułą. – Opowiadanie to z początku rysowało się jako szkic czy esej, mówiący o dorastaniu dziewczynki w latach 50., kiedy to nawet w przedszkolach dzieci podlegały politycznej indoktrynacji, ale później stworzyła pani przejmującą, dramatyczną opowieść – skomentowała przeczytaną przez Tulli prozę jedna z czytelniczek.

Dotychczasową twórczość Magdaleny Tulli krytyka literacka porównywała m.in. do dzieł Bruno Schulza czy Gabriela Garcii Marqueza, do światowej czołówki klasyków. Zapewne można znaleźć w jej książkach fragmenty, które będą przypominały klimat prozy mistrza z Drohobycza, można też niektóre obrazy porównywać do magicznego realizmu powieści noblisty Marqueza. W istocie jest to pisarka bardzo osobna, mająca swój własny styl i język, a że jest to proza gęsta i pojemna znaczeniowo, bywa porównywana niemal ze wszystkimi wielkimi pisarzami.

Kapitalnie stworzone opowiadanie – którego swoista premiera miała właśnie miejsce w Krośnieńskiej Bibliotece – zapowiada nowy cykl i jakby nową jakość pisarstwa tej autorki. Zatem Magdalena Tulli znów może wymknąć się ocenom krytyków, którzy w wielu przypadkach piszą bardziej o… sobie, niż o dziele literackim – zwłaszcza, jeśli chodzi o utwór oryginalny i niosący głębokie przesłania. Każda książka to jakby nowa przestrzeń, w tym filozoficzna. Może najpełniej życiowe – ale przecież także artystyczne – credo sama Tulli zawarła w zdaniach pomieszczonych na okładce „W czerwieni”: Świat dławi się dziś poczuciem braku, które zrównuje biednych i bogatych, prześladowców i prześladowanych. Brak nakręca pragnienia. Zaspokojenie pragnień nigdy nie przynosi ukojenia, zawsze pojawia się nowy brak. Stąd cierpienie.

Chyba najbliższa mi jest wypowiedź o pisarstwie autorki „Skazy” znakomitego pisarza Stefana Chwina (dla „Polityki”): Cóż za talent! Niebywale lekka ręka, rysunek scen i postaci pełen rzadko spotykanego wdzięku, jakby ktoś piórkiem na jedwabnym wachlarzu paroma kreskami stwarzał świat. Nadzwyczajna swoboda wyobraźni. Cóż, sic! – chce się dopowiedzieć. Dlatego pisarka otrzymuje zasłużone honory. Jest laureatką prestiżowej Nagrody Kościelskich (1995), była dwukrotnie nominowana do finału nagrody NIKE, a w 2007 r. otrzymała specjalne wyróżnienie Nagrody Literackiej Gdynia. Nagradzana była również za tłumaczenia (nagroda „Literatury na Świecie”) – tłumaczenia są ogromnie ważną pozycją w jej dorobku, choć autorka mówi o nich jako o pracach marginalnych.

Magdalena Tulli nie zabiega o ciągłą obecność na rynku wydawniczym, każdą książkę przygotowuje do wydania starannie. Dotąd ukazały się: „Sny i kamienie” (1995, 1999), „W czerwieni” (1998), „Tryby” (2003), „Skaza” (2006).

Spotkanie kończyły brawa czytelników. Pisarka otrzymała od Teresy Leśniak, dyrektora KBP pakiet bibliotecznych wydawnictw oraz zaproszenie do ponownego odwiedzenia Krosna. Autorka „W czerwieni” zaproszenie przyjęła z satysfakcją.

Jan Tulik
Foto: kbp