Publiczność prócz obejrzenia spektakli festiwalowych, na każdej przerwie jest animowana przez zaproszone teatry, które w formie performance, happeningu, bądź innego rodzaju instalacji nie pozwalają wybić się z rytmu teatralnych uniesień. Głównym celem Nocnych Teatraliów nie jest maraton spektakli, a spotkanie, o które coraz trudniej także w teatrze. Przygotowując każdą edycję Nocnych Teatraliów, Teatr s.tr.a.c.h. wybiera spektakle zaprezentowane w ciągu ostatniego roku w różnych zakątkach Polski, które w wyznaczonym terminie wysyłają zgłoszenie wraz z materiałem filmowym.

I Edycja
Krosno, 23 września 2008
Strach to suma tego, co jest i co może się zdarzyć.
Jonathan Karroll

I Edycja Nocnych Teatraliów była spotkaniem młodych ludzi poszukujących swego miejsca w teatrze. Pokazała nam, co jest i co może się zdarzyć na scenie i nie tylko podczas jednej  festiwalowej nocy, gdy wymienimy myśli, doświadczenia, emocje i własne historie. Na Strachach gościliśmy Freeday Teatr z Krakowa, Teatr Krzyk z Maszewa, Teatr Brama z Goleniowa, Teatr Formy Parra z Ustrzyk Dolnych, Teatr Przestrzeni z Warszawy oraz został zaprezentowany spektakl Teatru s.tr.a.c.h. “Istnienia”.

II Edycja
Krosno, 11 września 2009
Odkrycia są daleko za nami i trzeba odbyć podróż wstecz, aby dotrzeć aż do nich.
Jerzy Grotowski

Przygotowując II Edycję nastawiliśmy się na poszukiwanie nowych przestrzeni, form,
a przede wszystkim ludzi związanych ze sceną. Ważna stała się dla nas nie tylko przestrzeń teatru, ale spotkanie z samym sobą i przede wszystkim konfrontacja artystów z publicznością. Dyskusje dotyczące sceny, spektakli i sztuki trwały aż do świtu. Teatralna noc stała się podróżą przez różne oblicza teatru. W II Edycji zaprezentowały się: Teatr Nikoli z Krakowa, Teatr Figur Kraków, Teatr Fuzja z Poznania, Teatr Napięcie z Łodzi oraz Teatr s.tr.a.c.h. z plenerowym spektaklem “Instynkt”.

III Edycja
Krosno, 10 września 2010
Wszystko zostało już powiedziane, ponieważ jednak nikt nie słucha, trzeba wciąż zaczynać od nowa.
André Gide

Spotykamy się już po raz trzeci. Szukaliśmy już ludzi i miejsc, dyskutowaliśmy o teatrze, walczyliśmy z czasem, zmienialiśmy formy, zakrzywialiśmy czasoprzestrzeń. Nie jesteśmy pewni, czy wszystko zostało już powiedziane. Nad słuchaniem i zaczynaniem warto jednak chwilę się zastanowić. Chcemy się dowiedzieć co na ten temat ma do powiedzenia publiczność oraz zespoły, które stworzą z nami nadchodzące Nocne Teatralia III. Ta szczególna noc to czas na wysłuchanie opowieści o teatrze, ale także podzielenie się naszą historią. W tym roku zaprosiliśmy: Walny Teatr z Ryglic, Teatr Nikoli z Krakowa, Teatr Tańca Navras z Rybnika, recitalem Alana Bochnaka “O'Mylony” oraz performance grupy warsztatowej Zlepione Ciała, pod opieką Teatru s.tr.a.c.h. rozpoczniemy festiwal.

Program Nocnych Teatraliów:

17.00 - otwarcie 3 edycji Nocnych Teatraliów Strachy
           - performance grupy warsztatowej Teatru s.tr.a.c.h.
           - RECITAL ALANA BOCHNAKA – Teatr s.tr.a.c.h., Krosno

19.30 - MOTYL - Walny Teatr, Ryglice
21.15 – MARUCZELLA - Teatr Nikoli, Kraków
22.45 – POLEMIKI - Teatr Tańca Navras, Rybnik
23.30 – zakończenie festiwalu

Teatr s.tr.a.c.h, Krosno powstał w 2008 roku. Założony przez Natalię Czernicką, Dagmarę Bogacz i Annę Romańczak. Do grupy dołączyli następnie Alan Bochnak,Paweł Wrona oraz Fabian Schwartz. Teatr jest inicjatorem i autorem Nocnych Teatraliów Strachy odbywających się od 2008 roku w Regionalnym Centrum Kultur Pogranicza w Krośnie. Aktorzy Teatru S.TRA.C.H., jak sami podkreślają, tworzą teatr zmuszający do myślenia, działania i trudnych analiz. Ich każde przedstawienie to nie tylko suche wypowiadanie tekstu ze sceny a przede wszystkim dzielenie się oddechem, spojrzeniem i gestem, gdyż Strasznie TRudno Analizować Czyjąś Historię. Obecny skład Teatru s.tr.a.c.h.: Natalia Czernicka, Dagmara Bogacz, Alan Bochnak, Paweł Wrona, Fabian Schwartz.

O'MYLONY – Recital Alana Bochnaka

Akompaniament: Jarosław Hanik
Reżyseria: Szymon Patrylak

Zaburzenie psychiczne zaliczane do grupy psychoz endogennych. Objawia się upośledzeniem postrzegania lub wyrażania rzeczywistości, najczęściej pod postacią omamów słuchowych, paranoidalnych lub dziwacznych urojeń albo zaburzeniami mowy i myślenia, co powoduje znaczącą dysfunkcję społeczną.

Alan Bochnak – aktor teatru s.tr.a.c.h., student Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie, filia we Wrocławiu. Swoje pierwsze kroki na scenie stawiał w Prywatnej Szkole Muzycznej I stopnia Pro Musica. Doskonalił swoje umiejętności w rzeszowskim Studio Aktorskim Grzegorza Pawłowskiego. Występował także wspólnie ze Studiem Baletowym Lajli Arifuliny w Rzeszowie i na zaproszenie zespołu "Trzecia Zmiana" w Wiedniu.

Walny Teatr, Ryglice

powstał w roku 1999 z inicjatywy Adama Walnego, absolwenta wydziału Reżyserii Teatru Lalek Akademii Teatralnej w Warszawie, stypendysty Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Teatr w swych pracach penetruje różne tradycje teatru lalki, maski i przedmiotu w warunkach studyjnych, estradowych i ulicznych. Używa lalki również poza sceną: w edukacji, terapii i sztuce performance. Adam Walny jest autorem podręcznika do teatru lalek „Teatr Przedmiotu” (SDK 2007) oraz założycielem Instytutu Sztuki Lalkarskie i Teatru Przedmiotu w Ryglicach.

MOTYL

Lalki i realizacja sceniczna – Adam Walny
Muzyka – Jan Sebastian Bach

„Motyl” to wybór najlepszych etiud sztuki lalkarskiej inspirowanych mitami i opowieściami biblijnymi, które powstały w latach 1997 - 2000 w Laboratorium Lalki przy Centrum Edukacji Teatralnej w Gdańsku. Znajdziemy tam i „Stworzenie Świata wg Głupka” i „Historię grudy ziemi” i „Pieśń nad Pieśniami, czyli fugę na lalki” oraz wiele innych. Każda z etiud jest realizowana w innej technice lalkarskiej. Mamy pacynki, jawajki, kukły, marionetki, transformersy i pałuby. Ożywiana lalka z humorem, fantazją a niekiedy i brawurą podejmuje temat związku miłości i śmierci.

Spektakl nagrodzony m.in. na  Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Lalkarskiej, Bielsko–Biała, 2000 ; Międzynarodowym Festiwalu Lalkarzy Solistów, Praga, 2007; Międzynarodowym Festiwalu „Lalka też Człowiek”, Warszawa, 2008.

Teatr Nikoli, Kraków

został założony przez Mikołaja Wiepriewa w Kijowie (1990r.), a od 1992r. działa w Polsce. Pierwotnie funkcjonował pod nazwą „Biały Klaun”.  Teatr łączy w sobie elementy pantomimy, teatru ruchu, akrobatyki, komedii dell’arte oraz tańca współczesnego. Uczestniczy zarówno w festiwalach krajowych, jak i zagranicznych. Prowadzi warsztaty teatralne na terenie całego kraju i poza jego granicami. Współpracował z krakowskimi teatrami: STU i KTO. Uczestnik II edycji Nocnych Teatraliów Strachy.

MARUCZELLA

Reżyseria i scenariusz: Mikołaj Wiepriew
Scenografia i choreografia: Mikołaj Wiepriew, Dominika Jucha
Muzyka: podkład muzyczny, wybrane utwory
Dźwięk i światło: Sławomir Jucha
Obsada: Mikołaj Wiepriew, Dominika Jucha

„Maruczella” łącząc w sobie humor, niezwykłą stylistykę Niemego Kina i filmów Federico Felliniego tworzy niezwykły spektakl, który od pierwszych chwil porywa publiczność. Tracąc poczucie czasu i teraźniejszości przenosimy się wraz  z aktorami na stary Dworzec Kolejowy, gdzie dym dawno zapomnianych już Parowozów zaprasza nas w romantyczną podróż. Podróż, podczas której gra aktorów niczym delikatna, utkana koronka rysuje przed nami obrazy zalotów, flirtów i scen miłosnych.

Spektakl „Maruczella” zdobył I nagrodę publiczności i III nagrodę jury na Warszawskim Konkursie Teatrów Ogródkowych (2005).

Teatr Tańca Navras, Rybnik

powstał we wrześniu 2004 roku przy Fundacji Elektrowni Rybnik. W projektach scenicznych Teatru zawarte jest konkretne przesłanie dla odbiorców, rodzaj przekazu dokonywanego językiem właściwym dla tej formy sztuki. To jedna ze specyficznych cech Teatru Tańca "Navras": tworzenie form scenicznych, w których - poza doznaniami estetycznymi - zawarta jest pewna treść, idea, którą tancerze zamierzają przekazać odbiorcom.

POLEMIKI

Reżyseria: Artur Stelmaczonek
Scenariusz: Artur Stelmaczonek, Aleksander Sobala
Muzyka:  Możdzer,  Hecq, Yo-Yo Ma
Scenografia: Artur Stelmaczonek
Choreografia: Artur Stelmaczonek, Aleksander Sobala
Światło: Ireneusz Pawliszyn
Obsada: Artur Stelmaczonek, Aleksander Sobala

Ta opowieść zaczyna się jak każda inna; ma początek, ma swój koniec. Spotykają się mężczyzna.... i  mężczyzna. Spotkanie,  nadzieja, złudzenie, niedomówienie, niepewność.  To nie opowieść o miłości, szczęściu. Nawet nie o pozytywnej tożsamości ludzi „kochających inaczej”. Rozdarcie. Wyjść z ukrycia? Ujawnić się czy nie? Poczucie dyskryminacji i zagrożenia brak świadomej akceptacji własnej orientacji to problem jednego z nich.

„Polemiki” nagrodzone zostały wyróżnieniem na X Festiwalu Sztuki Teatralnej w Rybniku, II nagrodą na  I Ogólnopolskich Spotkaniach Młodego Teatru „Krzykowisko” w Maszewie.

teatr s.tr.a.c.h.
Foto: archiwum/mg