Ranking Newsweeka zorganizowany został po raz drugi. W poprzedniej edycji Prezydent Krosna zajął pierwsze miejsce. W tym roku na pierwszym miejscu Prezydent Wrocławia Rafał Dutkiewicz, na drugim zaś Prezydent Rzeszowa Tadeusz Ferenc. Laureaci zostali zaprezentowani podczas gali otwierającej I Ogólnopolski Kongres Regionów, w środę 19 maja w Świdnicy. Samorządowcy nie zapomnieli o poszkodowanych przez powódź. Podczas akcji sprzedaży symbolicznych cegiełek – worków na piasek zebrano ponad 1,7 tys. zł
Kongres Regionów w Świdnicy to wielkie spotkanie samorządowców z przedsiębiorcami. Przez trzy dni toczyły się tam dyskusje dotyczące polityki i inwestycji prowadzonych w regionach. Była też mowa o przygotowaniach do Euro 2012, a także inwestycjach związanych z transportem i motoryzacją oraz promocją przedsiębiorczości. Odbywały się sesje plenarne, dyskusje panelowe, warsztaty, prezentacje oraz imprezy towarzyszące, skupiające samorządowców i firmy świadczące usługi dla samorządu.
Ranking N 15 – najlepszych prezydentów „Newsweeka” promuje ludzi, którzy dobrze pracują dla lokalnych społeczności. Jurorzy plebiscytu wzięli pod lupę 106 największych miast – wszystkich rządzonych przez prezydentów. W rankingu nie brano pod uwagę prezydent Warszawy, ponieważ to miasto powinno konkurować z innymi europejskimi stolicami.
Newsweek Polska nagrodził 15 najlepszych, najsprawniej rządzących swoim miastem menedżerów. Ludzi, którzy poświęcają się pracy dla lokalnych społeczności. W wyborze będą brane pod uwagę wielkość miasta, tradycja gospodarowania, położenie oraz historia.
Zwycięska piętnastka:
1. Wrocław: Rafał Dutkiewicz
2. Rzeszów: Tadeusz Ferenc
3. Krosno: Piotr Przytocki
4. Sopot: Jacek Karnowski
5. Elbląg: Henryk Słonina
6. Świnoujście: Janusz Żmurkiewicz
7. Jelenia Góra: Marek Obrębalski
8. Białystok: Tadeusz Truskolaski
9. Bydgoszcz: Konstanty Dombrowicz
10. Kraków: Jacek Majchrowski
11. Poznań: Ryszard Grobelny
12. Świdnica: Wojciech Murdzek
13. Gliwice: Zygmunt Frankiewicz
14. Rybnik: Adam Fudali
15. Gdynia: Wojciech Szczurek
– Prezydent miasta jest jak prezes banku. Mieszkańcy to jego klienci i rada nadzorcza zarazem. Gdy uznają, że jest im potrzebny sprawniejszy menedżer, nie zawahają się odwołać starego i mianować nowego. Różnica jest tylko jedna – firma nastawia się na zysk, zaś misją miasta jest robić wszystko, by klienci, czyli mieszkańcy, byli zadowoleni – tłumaczą organizatorzy rankingu.
Prace nad rankingiem trwały od kilku miesięcy. Skorzystano z wiedzy socjologów i specjalistów public relations, współpracujących z samorządami. Najpierw powstała ankieta, która trafiła do 106 prezydentów. Sprawdzano jak w czasie prezydentury rósł budżet miasta i skala miejskich inwestycji, jak prezydenci radzili sobie z zapewnieniem bezpieczeństwa mieszkańcom i czy umieli pozyskiwać środki z funduszy europejskich. Pytania dotyczyły sposobu komunikowania się z wyborcami, inicjatyw zmierzających do poprawy warunków życia mieszkańców, oraz o to, jak sobie radzą w czasach kryzysu.
Prócz badania ankietowego przeprowadzono bezpośrednie rozmowy ze współpracownikami szefów miast, przedstawicielami organizacji pozarządowych i z mieszkańcami, co pomogło w nakreśleniu portretów kompetencyjnych prezydentów. W ostatniej fazie tworzenia rankingu zaproszono do współpracy prof. Krystynę Skarżyńską z PAN i Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej, autorkę opublikowanej kilka lat temu książki „Psychologia polityczna”, i Marcina Trzcińskiego, rzecznika Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w rządzie Jerzego Buzka, gdy dokonywała się reforma administracyjna państwa, dziś właściciela firmy PR.
W wyniku wielogodzinnej dyskusji w redakcji „Newsweeka” jury dokonało wyboru czołowej piętnastki, oceniając kandydatów pod kątem trzech rozbudowanych kryteriów: gospodarka miasta (kryterium najłatwiejsze do zmierzenia, bo stoją za nim twarde dane, takie jak budżet, środki pozyskane z Unii Europejskiej, miejskie inwestycje), warunki życia mieszkańców (brano pod uwagę dostęp do miejskiej infrastruktury służącej mieszkańcom: kin, teatrów, pływalni, boisk, ścieżek rowerowych itp.) i indywidualne cechy każdego z prezydentów (innowacyjność, zdolność do współpracy, umiejętność doboru kompetentnej kadry, atmosfera, jaką stwarzają w urzędzie, czy wreszcie coś, co niektórzy nazywają charyzmą – zdolność pozyskiwania i przekonywania ludzi do swoich pomysłów).
um