Szukając oszczędności władza kolejny raz  zamierzała wyciągać rękę do studentów, szkoda tylko, że wkładając ją do ich kieszeni. Zdaniem jednego z posłów z Platformy  „na biednych nie trafiło”. Projekt zakładał, że bilety mają być drogie tylko dla tych Żaków, którzy posiadają największe dochody, tzn., których rodzicom nie powodzi się źle. Nasi „drodzy studenci” płaciliby w konsekwencji za przejazdy drożej niż ich „biedniejsi” koledzy. Jak oceniać można taki pomysł. Odpowiem po prostu: różnie.

 

Po pierwsze, ze względu na: różnice. Różnie – mogą poczuć się  studenci, którzy  prosiliby w kiosku o bilety  tańsze, czy droższe. Studenci już  się dzielą. Dzielą na tych, których stać na studia płatne, na zaocznych, na dziennych, na tych którzy pracują i nie pracują. I choć powszechnie utarło się, że student grosza przy duszy nie ma, po realizacji tego pomysłu może okazać się, że dzielą także studentów na tych za „złoty pięć” i „złoty piętnaście”...

 

 

O tym, że pomysł funta kłaków wart nie jest przekonuje mnie także sposób rozdzielania pieniędzy za przejazdy. „Najbiedniejsi” studenci to przecież zazwyczaj Ci, których wspomnianych  funtów  jakie w Anglii zarabiają  rodzice  mają dość dużo. Oni nie wykazują przecież dochodów. Natomiast studenci, których rodzice uczciwie zarabiają w Polsce muszą się ciągle nieźle nachodzić z różnymi dokumentami. Wtedy to uczelnia  dochodzi do wniosku, że dochody przewyższyły średnią o 3 złote i stypendium przeszło. Szkoda tylko, że  studentowi - koło nosa. Socjalne należy się natomiast biedniejszym, ogólnie rzecz ujmując „bieda z nędzą”

 

{Mosmodule module=Banner Bilbord}

 

Jak z takimi pomysłami  mogą poradzić sobie studenci. Grunt, to ponoć liczyć na znajomych. I tu lista może być długa. Przykładowo taka  lista znajomych na .naszej klasie. Przed wyborami zaproszenia do studentów wysyłali m.in. politycy Platformy Obywatelskiej. W końcu to studenci właśnie w dużej mierze głosowali na tę partię. 

 

Na szczęście z pomysłu Platforma się wycofała. Gdyby jednak doczekał się realizacji, tym studentom, którzy na zniżki się nie załapią proponuję pomysł na „Pandę”, spieszę z wyjaśnieniem, podaje się wykładowcy indeks i mówi się o zaliczeniu lub egzaminie „Pan da”. Może sprawdzi się w kasie biletowej.

 

Z opowiadań wiem, że taki wpis można wychodzić. Po co więc studentowi bilet... może chodzić. Byleby tylko od takich pomysłów  nie wyszedł z siebie.

 

 

 

Magdalena Pytlowany

Foto: stock