"Wjazd króla do Krosna" to niezwykłe wydarzenie, które wpisało się w kalendarz wakacyjnych imprez w Krośnie. Do tej pory rekonstrukcja związana była z postacią króla Jana Kazimierza i okresem "Potopu Szwedzkiego". To jednak nie jedyny monarcha, który odwiedzał nasze miasto w przeszłości. W wyniku głosowania mieszkańców, w tym roku powitamy w Krośnie Jadwigę Adegaweńską!

Nieznana jest dokładna data urodzin królowej, niepewny jest nawet rok. Mogła się urodzić pod koniec roku 1373 albo na początku roku 1374. Większość badaczy wskazuje obecnie na luty 1374 roku.

Jej babką była Elżbieta Łokietkówna, a na węgierskim dworze Andegawenów odebrała staranne wychowanie. Jej ojciec ufundował pierwszy węgierski uniwersytet, wspierał ludzi nauki i artystów. Królewna węgierska i polska Jadwiga była określana w dokumentach jako Hedvigis filia regis Ungarie et Polonie.

Po ostatecznym desygnowaniu Jadwigi przez Elżbietę Bośniaczkę na władczynię Polski królewnie przysługiwał tytuł heres Polonie (dziedziczka Polski).

Królowa Jadwiga. Rysunek Jana Matejki na podstawie pieczęci monarchini (zbiory Muzeum Narodowego).

Została koronowana na króla Polski w 1384. Nie zawsze zdajemy sobie sprawę, że Jadwiga nie tylko była królową Polski (żoną Władysława Jagiełły), ale i sama nosiła tytuł królewski i była polskim monarchą.

Po koronacji pełna tytulatura Jadwigi brzmiała: Hedvigis Dei gracia regina Polonie, necnon terrarum Cracovie, Sandomirie, Siradie, Lancicie, Cuiavie, Pomoranieque domina et heres (Jadwiga z Bożej łaski królowa Polski, a także pani i dziedziczka ziem krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, kujawskiej i pomorskiej).

Jadwiga przebywała w Krośnie prawdopodobnie w 1387 roku w czasie wyprawy na Ruś Czerwoną (Halicką) w celu odzyskania tej ziemi z rąk węgierskich. Jadwiga w marcu 1387 roku była we Lwowie (6-8 marca) oraz Przemyślu (19 marca) skąd przez Biecz wróciła do Krakowa w kwietniu - najkrótsza trasa wiodła przez Sanok i Krosno. W 1397 roku potwierdziła nadanie gruntów miejskich dla klasztoru franciszkanów, dokonane wcześniej przez byłego wójta Jana oraz wyjęła klasztor spod władzy rajców miejskich, zakazując radzie i burmistrzowi ingerowania w sprawy klasztorne pod karą 1000 florenów na rzecz skarbu oraz 100 florenów na rzecz starosty.

pd