Celebransem był również ks. Marek Typrowicz, którego brat uczestniczył w tragedii. W uroczystości rocznicowej udział wzięły rodziny ofiar katastrofy, kierownictwo podkarpackiej Policji, władze wojewódzkie, powiatowe i gminne.

W homilii proboszcz parafii mówił:  Mamy państwo prawa, mamy dar niepodległości  ale ciągle jesteśmy niewolnikami czasu. Ciągle nam go brakuje. Ciągle coś zapominamy. Rezygnujemy z rzeczy ważnych. Często zajęci sprawami codziennymi, zostawiamy je na później.

W ewangelii dzisiejszej widzimy jak Jezus mówi do apostołów: „Pójdźcie za mną”. A oni nie pytając o nic, czynią to od razu. Mimo, że życie nasze toczy się tempem, to  Pan Bóg chce abyśmy w tym życiu znajdowali czas na refleksję. Potrzeba nam czasu, aby pewne rzeczy przygotować. Potrzeba go, aby odpocząć, spotkać się z najbliższymi, dla siebie, aby być z innymi.  Dla wierzących – na osobistą relację z Bogiem.

Wracając do zmarłych 20 lat temu. Wykonując swoje zadania, nagle odeszli z tego świata. W ostatnim czasie w naszej Ojczyźnie żyjemy w momencie, kiedy wyznacznikiem czasu są pewne tragiczne wydarzenia: katastrofa w Smoleńsku, powodzie i inne kataklizmy. I to jest dla nas czas na zastanowienie, w którym miejscu jestem, dokąd zdążam, czego mi potrzeba, co się liczy, co jest najważniejsze.

Niech dzisiejsza nasza modlitwa i komunia stanie się największym prezentem dla tych, którzy zginęli, aby Bóg przyjął ich do błogosławionej społeczności świętych.”Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą”.

Po nabożeństwie wszyscy przemieścili się na miejsce tragedii i przy pamiątkowym obelisku nastąpiła dalsza część uroczystości. Po złożonym meldunku przez dowódcę kompanii honorowej głos zabrał gen. Józef Gdański, Komendant Wojewódzki Policji w Rzeszowie. W krótkim wystąpieniu wrócił do czasu sprzed 20 lat.

Stajemy dziś z pochyloną głową, pełni zadumy i skupienia przed pamiątkowym obeliskiem upamiętniającym katastrofę śmigłowca, w której podczas wykonywania obowiązków służbowych zginęli funkcjonariusze i pracownik Policji z byłej KW Policji w Krośnie, byłych Komend Rejonowych Policji w Krośnie i Lesku oraz załoga śmigłowca ze 103. Pułku Lotniczego NJW MSW.

Jan Paweł II powiedział kiedyś: „Bywa nieraz, że stajemy w obliczu prawd, dla których brakuje słów”. Nie ma słów jakimi można by wypowiedzieć cały ten bezmiar niespodziewanego dramatu, który rozegrał się w tym miejscu 20 lat temu. Pamięć o tragedii sprawia, że dziś razem stoimy w zadumie przed obeliskiem upamiętniającym miejsce, w którym tragicznie zginęli policjanci, żołnierze i pracownik Policji. Pamięć o tych tragicznych wydarzeniach to nasz obowiązek, wobec tych którzy zginęli na służbie Państwu i Narodowi.

Oddajemy honor tym, których nić życia została przerwana w dniu 10 stycznia 1991 roku, Synom Polskiej Ziemi, którzy tragicznie zginęli w służbie Rzeczypospolitej.

Po tych słowach Apelu Poległych wzywano, aby stanęli do apelu: Marek Pasterczyk, Zdzisław Marciniak, Roman Górecki, Bogusław Szuba, Marek Buda, Jacek Typrowicz, Kazimierz Wajda, Paweł Prorok, Roman Pakuła, Jacek Główka.

Ilekroć jestem w Bieszczadach zawsze tu przyjeżdżam, z wiązanką kwiatów i zapaloną świeczką. Jestem bardzo wzruszony, gdyż tutaj rozumiem, że Bóg dał mi drugie życie – zakończył swoją wypowiedź Michał Fajbusiewicz, twórca programu „997”.

Złożone kwiaty, zapalone znicze oraz obelisk z nazwiskami ofiar przypominać będą wszystkim, którzy trafią w ten zakątek Polski o tragedii z 10 stycznia 1991 roku.
Tylko dlaczego znów dziesiątego? – zaszumią bieszczadzkie drzewa.

Tekst i foto: Bogusław Szczurek