Niebezpieczna „tradycja”
Wypalanie traw, to jeden z najbardziej brutalnych sposobów niszczenia środowiska. Jak informuje krośnieńska PSP na swojej stronie internetowej, wypalanie nie daje żadnych korzyści, a wręcz przeciwnie - przynosi jedynie szkody dla przyrody, jak i samego człowieka. Niestety jest to niechlubna tradycja Polaków, z którą od lat zmagają się strażacy, zarówno zawodowi, jak i ochotnicy. Wypalanie traw jest również zmorą służb leśnych i ochrony środowiska. Z procederem walczy policja i strażnicy miejscy.
Pozbawione sensu
Ekolodzy, naukowcy, przyrodnicy i leśnicy - wszyscy zdecydowanie apelują, że wypalanie nie jest efektywnym sposobem "odnawiania gleby”. Zostało naukowo udowodnione wiele lat temu, że wypalanie suchej trawy wpływa negatywnie na roślinność i zwierzynę zamieszkującą tereny trawiaste. W związku z tym, ziemia zostaje wyjałowiona, a nie użyźnia się i nie dochodzi do naturalnego rozkładu resztek roślinnych. Przerywany jest proces formowania się próchnicy, a do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Wypalanie traw skutkuje zabijaniem znacznej ilości organizmów żywych znajdujących się w glebie, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania przyrody.
Bezmyślność
Około 30% pożarów traw powstaje w wyniku przypadkowego zaprószenia ognia, głównie za sprawą wyrzucania niedopałków z przejeżdżających pojazdów na pobocze drogi (warto wiedzieć, że żar zapałki ma temperaturę rzędu około 800 C, a papieros, rzucony niedopałek to około 600 C). W żadnym z powyższych przypadków sprawcy nie biorą pod uwagę powstającego zagrożenia rozwoju pożaru na obszary leśne, a przecież jest ono bardzo realne! Trawa po okresie zimowym pali się bardzo szybko, bowiem jest wysuszona - ogień ogarnia coraz większe obszary powodując zagrożenie dla lasów, zabudowań gospodarczych, zakładów pracy itp. Aby się zapalił las, np. od suchej trawy, wystarczy 250 C. Rzucenie niedopałka, który ma 600 C. można przyrównać do świadomego podpalenia lasu zapałką.
- Są niestety osoby, które w ten sposób robią „porządki” – mówi bryg. mgr inż. Mariusz Kozak, Naczelnik Wydziału Operacyjno-Rozpoznawczego KM PSP Krosno – Jest to bardzo niebezpieczne, szczególnie w momencie, gdy większość osób jeszcze nie uporządkowało swojego terenu. Ogień błyskawicznie się rozprzestrzenia, wchodzi między zabudowania – dodaje Mariusz Kozak.
Ogromne koszty
Każde wypalanie traw, a co za tym idzie - każda interwencja służb ratowniczych Państwowej Straży Pożarnej i Ochotniczej Straży Pożarnej sporo kosztuje, a w skali kraju są to dziesiątki tysięcy pożarów. Wbrew pozorom, nie SA to pożary łatwe do opanowania. Koszty to nie tylko wylana woda, spalone paliwo, zużyty sprzęt itd. to przede wszystkim ludzkie życie, zniszczona przyroda, co nie sposób określić w złotówkach, więc trudno oszacować straty. Te ogromne sumy pokrywane są w ostatecznym rozrachunku z budżetu państwa. Oznacza to, iż to my - całe społeczeństwo - ponosimy ciężar finansowy walki z tymi niepotrzebnymi, a niejednokrotnie groźnymi pożarami.
Pożary
Także tej wiosny rozpoczęło się „wypalanie traw”. Strażacy wielokrotnie wzywani byli do pożarów w powiecie krośnieńskim i Krośnie. Na zagrożenie reagują także spontanicznie okoliczni mieszkańcy, pomagają w akcji, w obronie swoich posesji i domów. W takich działaniach w Targowiskach brał udział nasz czytelnik. – Gasiłem ogień, tak jak wszyscy, z łopatą w ręku, ale postanowiłem też nagrać krótki filmik żeby uwiecznić tę akcję strażaków – zwraca się do nas pan Łukasz.
| Zakazane i karalne USTAWA z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880) Art. 15. 1. W parkach narodowych oraz w rezerwatach przyrody zabrania się: 10) palenia ognisk i wyrobów tytoniowych oraz używania źródeł światła o otwartym płomieniu, z wyjątkiem miejsc wyznaczonych przez dyrektora parku narodowego, a w rezerwacie przyrody - przez organ uznający obszar za rezerwat przyrody; Art. 124. Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów. Art. 131. Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary - podlega karze aresztu albo grzywny. Czynności zabronione w zakresie ochrony przeciwpożarowej Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. Nr 80, poz. 563) § 4. 1. W obiektach oraz na terenach przyległych do nich jest zabronione wykonywanie czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia działania ratowniczego lub ewakuacji: 1) używanie otwartego ognia, palenie tytoniu i stosowanie innych czynników mogących zainicjować zapłon występujących materiałów: a) w strefie zagrożenia wybuchem, z wyjątkiem urządzeń przeznaczonych do tego celu, b) w miejscach występowania materiałów niebezpiecznych pożarowo, c) w miejscach występowania innych materiałów palnych, określonych przez właściciela lub zarządcę i oznakowanych zgodnie z Polskimi Normami dotyczącymi znaków bezpieczeństwa; § 4. 1.4 rozgrzewanie za pomocą otwartego ognia smoły i innych materiałów w odległości mniejszej niż 5 m od obiektu, przyległego do niego składowiska lub placu składowego z materiałami palnymi, przy czym jest dopuszczalne wykonywanie tych czynności na dachach o konstrukcji i pokryciu niepalnym w budowanych obiektach, a w pozostałych, jeżeli zostaną zastosowane odpowiednie, przeznaczone do tego celu podgrzewacze; § 4. 1.5. Rozpalanie ognisk lub wysypywanie gorącego popiołu i żużla w miejscu umożliwiającym zapalenie się materiałów palnych albo sąsiednich obiektów oraz w mniejszej odległości od tych obiektów niż 10 m . § 36. 1. W lasach i na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od granicy lasów nie jest dopuszczalne wykonywanie czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo pożaru: 1) rozniecanie ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lub zarządcę lasu; 2) palenie tytoniu, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi. § 39. Wypalanie słomy i pozostałości roślinnych na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, nie jest dopuszczalne. Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje: Art. 82 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 46, poz. 275 z późn. zm.) – kara aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 1997r. Nr 88 poz. 553 ze zmianami) stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”. |
KM PSP / Piotr Dymiński
Foto i video: czytelnik
