Trio powstało wiosną 2004 roku w Gdańsku. Ma na swoim koncie dwie płyty: "Słodkie koktajle Mołotowa" (2007), "Kupując czerń" (2009) oraz ponad 200 koncertów. Zespół tworzą: Sielak - głos, gitara, teksty; Dzik - bas, głos; Majones - perkusja, głos okazjonalny

Trochę historii...

W ciągu 4 lat istnienia Radio Bagdad zagrało na 18 przeglądach młodych zespołów w całej Polsce, gdzie wielokrotnie ich nagradzano. Latem 2007 r. zespół reprezentował województwo pomorskie na konkursie w ramach festiwalu Union of Rock w Węgorzewie, najbardziej prestiżowej imprezie tego typu w Polsce. Zdobył tam główną nagrodę - Grand Prix. We wrześniu 2007 trio wygrało jeden z najstarszych przeglądów w kraju Generację 2007 w Koszalinie. W 2006 r zdobyli wyróżnienie na festiwalu w Jarocinie.

O nowej płycie

Chłopaki właśnie wydali nową płytę o tytule: ‘Kupując czerń’. Jest to mieszanka energetycznej, rockowej muzyki z refleksyjnymi tekstami, traktującymi o kondycji i problemach współczesnego człowieka. Zespół stawia na energię, melodię i prostotę przekazu. Oszczędna, dynamiczna sekcja, ostra gitara i melodyjne wokale to dewiza zespołu.

Zespół ten gościł w Krośnie już dwa razy, w marcu (GassBar) i w maju (Juwenalia).
Parę faktów o zespole przytoczy wam perkusista Majones:

Jak zaczęła się wasza przygoda z muzyką? Kiedy dokładnie narodził się Wasz zespół i z czyjej powstał inicjatywy?
- Przygoda z muzyką zaczęła się gdy usłyszałem Guns `n`Roses mając 7 lat. Skakałem na tapczanie do „You could be mine” spadłem i złamałem rękę. 10 lat później stwierdziłem, że chcę się nauczyć grać na perkusji. Słuchałem dużo punk `rocka i doszedłem do wniosku, że nie byłoby to tak trudne.  Sielak stwierdził tak w kontekście gitary, gdy usłyszał i zobaczył Angusa Younga z AC DC wyczyniającego cuda na gryfie. Dziku natomiast uwielbia Beatlesów i McCartneya i za sprawą czwórki z Liverpoolu nasz basista chwycił za wiosło.

Dlaczego właśnie taka nazwa zespołu, a nie żadna inna?
- Nazwa wzięła się z burzy mózgów. Zbliżał się pierwszy koncert i trzeba było po prostu coś wymyślić. Z perspektywy czasu był to dobry wybór.
Co do ksywek to nie ma tutaj żadnej super historii, genezy ich należy szukać w naszych nazwiskach.

Czy czujecie się sławni? Jak to jest być kimś znanym? Ludzie poznają was na ulicy, zaczepiają was?
- Nie czujemy się sławni. Nie wiemy jak to jest „być znanym”. Ludzie nie zaczepiają nas na ulicy. Wiedziemy spokojny żywot dwudziestoparolatków.

Podoba wam się miasto Krosno? Jak oceniacie tutejszą publikę?
- Samego miasta nie zwiedziliśmy. W Gass-barze było bardzo fajnie, chcielibyśmy tam jeszcze kiedyś wrócić. Co do Juwenaliów to jesteśmy dumni, że mogliśmy spełnić klasyczną rolę przedskoczka.

Którą piosenkę z waszego repertuaru lubicie wykonywać najbardziej?
- To zależy od sytuacji, dnia, dyspozycji, nagłośnienia i interakcji z publicznością.
Hmmm, generalnie lubimy grać swój materiał!

Jakie są wasze zainteresowania oprócz muzyki?
- Ostatnio muzyka nas tak zajmuje, że jak się uwzględni czas poświęcony pracy zarobkowej, to nie zostaje go dużo na jakieś inne zainteresowania, tudzież hobby.

Jaki jest wasz największy sukces, jeśli chodzi o scenę muzyczną?
- Mam nadzieję, że jest on ciągle przed nami.

Czy oprócz muzyki zajmujecie się jeszcze czymś zawodowo(prywatnie)?Jak wygląda Wasz zwykły dzień, kiedy nie pracujecie, nie koncertujecie?
- „W moim życiu nie ma zwykłych dni. Każdy staram się przeżyć jakby był ostatnim.”
Mimo banału powyższej sentencji, nie doświadczam czegoś takiego jak zwykły i niezwykły dzień. Zawsze jest coś do roboty. Coś z prozy życia.
Niedawno wydaliście drugą płytę (Kupując czerń), do kogo jest ona skierowana i jaki ma charakter? Jest w niej zawarte jakieś przesłanie?

Płyta skierowana jest do ludzi otwartych i lubiących szeroko pojętą muzykę rockową.
- Co do przesłania, nie chciałbym wykładać kawy na ławę. Każda piosenka w warstwie tekstowej traktuje o czymś innym.

Jakie wydarzenie, zapadło wam szczególnie w pamięć? (jakiś najlepszy koncert itd.)
- Nie prowadzimy tak kolorowego życia jak Zeppelini ale było parę fajnych akcji. Tutaj opisane stracą cały urok.

Jak dogadujecie się w zespole?
- Jak w typowym polskim małżeństwie z 30`letnim stażem. Generalnie ciężko, ale ten wywiad jest przykładem, że mimo wszystko dogadujemy.

Jacy są wasi idole? Wzorujecie się na kimś czy wypracowany styl jest całkowicie i tylko wasz?
- Idole to nie jest dobre słowo w tym wieku. Oczywiście każdy z nas ma jakieś inspiracje, każdy się ciągle uczy. A styl, który sobie /mam nadzieję/ wypracowujemy, jest chcąc nie chcąc wszystkim tym, co było, tylko, że to, co było jest przefiltrowane przez nasze głowy.

Macie już jakieś plany na najbliższą przyszłość?
- Wakacje, koncerty. Generalnie promocja drugiej płyty.