Z wykształcenia geograf i ekonomistka, zdobywczyni dziewięciu ośmiotysięczników.
 Na trzech z nich stanęła jako pierwsza Polka: na Dhaulagiri, Manaslu i Kanczendzondze. Członkini kadry narodowej Polskiego Związku Alpinizmu we wspinaczce wysokogórskiej, a także Wiceprezes Klubu Wysokogórskiego Warszawa. Współpracuje z SALEWA, która wspiera ją w dalszej drodze na szczyty. Otrzymała liczne nagrody i wyróżnienia środowiskowe m.in. nagrodę Ministra Sportu za wspinaczkę na trzeci szczyt świata.
 
Realizuje stworzony przez siebie program "Kobieca Korona Himalajów" czyli zdobycie wszystkich 14 ośmiotysięczników. Jest to program sportowy, zakładający wejścia bez używania dodatkowego tlenu.

Pierwsza wyprawa Kingi  w Himalaje miała miejsce jesienią 2003 r.; wówczas zdobyła szczyt Czo Oju na granicy Tybetu i Nepalu. Następnego roku brała udział w wyprawie na siedmiotysięcznik, Szczyt Zwycięstwa w górach Tienszan. 22 lipca 2006 r. powróciła w góry wysokie, by stanąć na szczycie Broad Peak w Karakorum.

W czerwcu 2007 r. w ramach aklimatyzacji zdobyła najwyższy szczyt Ameryki Północnej - Denali (McKinley), w w lipcu tego samego roku stanęła na wierzchołku kolejnego ośmiotysięcznika, Nanga Parbat, po wspinaczce na niego ścianą Diamir. Jesienią 2007 podjęła próbę wejścia na Dhaulagiri od strony północno-wschodniej (musiała zawrócić 100 metrów przed szczytem).

Rok później, w 2008 r., jako pierwsza Polka w historii, stanęła na dwóch ośmiotysięcznikach: w maju  na Dhaulagiri, siódmym co do wysokości szczycie świata (8167 m n.p.m.) oraz 5 października na Manaslu (8156 m n.p.m.), ósmym szczycie świata.

Wierzchołek Kanczendzongi, osiągnięty 18 maja 2009, jest najwyższym jak dotąd osiągnięciem Baranowskiej, a Polska została pierwszym krajem, którego przedstawicielki zdobyły wszystkie szczyty o wysokości ponad 8000 . We  wrześniu 2009 r. rozpoczęła kolejną wyprawę, której celem był najniższy z ośmiotysięczników, tybetańska Sziszapangma, szczytu jednak nie udało się zdobyć.

W kwietniu 2010 r. Kinga razem z Piotrem Pustelnikiem stanęli na dziesiątym szczycie świata, Annapurnie. Jest to drugie polskie kobiece wejście na ten wierzchołek.

Dwukrotnie, w 2010 i 2011 r., Kinga próbowała zdobyć najtrudniejszy ośmiotysięcznik świata, K2, jednak w obu tych sezonach nikomu nie udało się stanąć na szczycie od strony pakistańskiej.

25 maja 2012 r. Kinga Baranowska stanęła na Lhotse (8516 m n.p.m.), czwartym co do wysokości szczycie świata, wznoszącym się w Himalajach Wysokich, na granicy Nepalu i Chin.

W kwietniu i maju 2013 próbowała wraz z Rafałem Fronią zdobyć Makalu, jednak ze względu na złą pogodę zmuszona była zakończyć wyprawę bez osiągnięcia szczytu.

Swój dziewiąty ośmiotysięcznik zdobyła w lipcu 2015 r., wtedy właśnie sukcesem zakończyła się wyprawa Kingi na  Gasherbrum II.

O swoich wyprawach w najwyższe góry świata Kinga Baranowska opowie na spotkaniu w "Jasiu Wędrowniczku".

Chronologia zdobywania najwyższych szczytów:
2003 - Cho Oyu (8201 m)
2006 - Broad Peak (8048 m)
2007 - Nanga Parbat (8125 m)
2008 - Dhaulagiri (8167 m)
2008 - Manaslu (8156 m)
2009 - Kanczendzonga (8598 m)
2010 - Annapurna (8091 m)
2012 - Lhotse (8516 m)
2015 - Gasherbrum II (8035 m)

KINGA BARANOWSKA - NAJWYŻSZE GÓRY ŚWIATA
Hotel Restauracja Jaś Wędrowniczek
Rymanów, ul. Bieleckiego 8

17 grudnia 2015 (czwartek), godzina 18.30
WSTĘP: dorośli 10 zł/osoba
Dzieci i młodzież szkolna: wejście bezpłatne.

Na spotkania z cyklu Wielkie Wyprawy Jaś Wędrowniczek nie prowadzi rezerwacji miejsc.

jw