Trudno tu jednakże wyliczyć wszystkie osiągnięcia – również pedagogiczne – sukcesy  plastyczne uczniów Magdaleny Wyżykowskiej. To przecież także miara  artystycznego spełnienia, mam wrażenie dająca Jej satysfakcję nie mniejszą niż własna twórczość.

Magdalena Wyżykowska jest absolwentką Instytutu Sztuki Akademii Pedagogicznej w Krakowie - specjalizacja: malarstwo, dyplom w Pracowni prof. Stanisława Batrucha. Od 15 lat mieszka, pracuje i tworzy w Krośnie - jest osobą   rozpoznawalną, bo chce i potrafi  uczestniczyć w artystycznym życiu miasta.

Srebrno-rocznicową wystawę  Magdaleny Wyżykowskiej w Muzeum Rzemiosła – w Piwnicy PodCieniami cechują  wyraźnie odznaczone  twórcze etapy życia kobiety wrażliwej, intensywnie poszukującej  własnej barwy postrzeganych przedmiotów, postaci, które tworzą  rzeczywistość odmienną – jej własną. Wyrażają one  nade wszystko  artystyczne emocje autorki, którymi stara się podzielić z odbiorcą i przekazać mu , jak ważne jest dla niej,  to co czuje – to czym żyje.

Pejzaże Magdaleny Wyżykowskiej to obrazy odtwarzane jakby z zapamiętanego snu, trochę realistyczne, bo wszystko ma swoje zauważane  w „realu” szczegóły, a jednak atmosfera, którą artystka potrafi przekazać, każe nam zawiesić się na granicy nieujawniania prawdy – sen to czy jawa? Są jednak miejsca, o których potrafi opowiedzieć tak namacalnie, że odbiorca  odczuwa wręcz  ich codzienność… to nie eteryczna Wenecja we mgle, nie zapomniana cerkiew w gąszczu drzew, nie Paryż nocą - to fragment krośnieńskiej ulicy Piłsudskiego, z wieżą kościoła farnego w tle.  

Przyroda: rośliny, kwiaty, drzewa, człowiek – to ulubione motywy  stosowane przez artystkę. Dla wydobycia szczególnych, a dla widza nieoczekiwanych, efektów Magdalena Wyżykowska wykonała cykl obrazów na aksamicie. Naturalna miękkość tkaniny, głęboka czerń i burgund absorbujące światło, pozwoliły jej na wydobycie barw  o zaskakujących walorach. Wszystko to możemy zaobserwować również w oryginalnym cyklu kompozycji abstrakcyjnych.  Eksperyment warsztatowy z wykorzystaniem aksamitu jako podkładu stał się niemalże artystycznym znakiem markowym: „Magdalena Wyżykowska”. Prof. Stanisław Batruch recenzując twórczość artystki napisał  o aksamitnych obrazach:  (...) Biele emanują srebrem, żółcie złotem, a inne kolory zmieniają także znaczenie i funkcje w obrazie. Otrzymujemy zatem efekt niemalże neonowego świecenia koloru jakby od środka. 

Malarstwo Magdaleny Wyżykowskiej jest niezwykle przesiąknięte kobiecością, widoczną  nie tylko w  wykorzystaniu motywów architektury w pejzażu, kwiatów w wazonach, zamglonych „ikon”,  romantycznych podróży, lecz przede wszystkim w fascynacji osobowością kobiety twórczej. Dziełem artystki jest cykl portretów Życie kobiety opatrzony  owym znamiennym tytułem: Kobieta twórcza. Kobieta – człowiek została sportretowana na nich nie tylko pięknie, wytwornie ale przede wszystkim ciepło, bo taką  postrzega ją autorka, to komunikat – jesteś piękniejsza, bo żyjesz  twórczo.

Magdalena Wyżykowska jest kobietą piękną – ergo – jest Artystką, kobietą twórczą.